เคล็ดลับที่ต้องรู้ถ้า #อยากมีลูก หรือ #มีลูกยาก
เคล็ดลับที่เป็นประโยชน์เมื่อคุณพยายามที่จะตั้งครรภ์
การตกไข่และความสำคัญของวันตกไข่ต่อการตั้งครรภ์
การตกไข่คือกระบวนการที่ไข่ที่โตเต็มวัยถูกปล่อยออกมาจากรังไข่ ในแต่ละรอบเดือน และเป็นช่วงที่ร่างกายของผู้หญิงจะมีการเตรียมพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์ โดยทั่วไป ไข่จะถูกปล่อยออกมาจากรังไข่ ทุก12-16 วัน ก่อนที่ประจำเดือนรอบหน้าจะมาถึง และรอบเดือนของผู้หญิงปกติทั่วไปจะมีระยะเวลา 28 วันโดยประมาณ ยกตัวอย่างเช่น ถ้ารอบเดือนรอบหน้าจะมาถึงคือวันที่ 25กรกฏาคม ไข่จะตกประมาณวันที11 กรฏกาคม
ช่วงเวลาการตกไข่ สามารถเช็คได้จากร่างกายมีการหลั่งฮอร์โมน LH (luteinsing hormone) เพิ่มขึ้น ซึ่งแสดงว่าจะมีการตกไข่เกิดขึ้นใน 24~36 ชั่วโมง นับจากการตรวจเจอฮอร์โมน LH เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งจะเรียกว่า (LH surge.) ดังนั้นในวันที่คุณตรวจเจอว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของฮอร์โมน LH ในวันถัดไปจะเป็นวันที่คุณจะมีโอกาสตั้งครรภ์สูง หากมีมีเพศสัมพันธุ์ในวันนี้ ไข่มีอายุประมาณ 24 ชั่วโมงและอสุจิมีอายุ 3~5 วันในร่างกายผู้หญิง ดังนั้น หากคุณมีเพศสัมพันธุ์ในช่วง 4-5 วันก่อนมีการตกไข่ คุณก็อาจจะประสบความสำเร็จในการตั้งครรภ์ได้
1. วิธีง่ายๆในการยืนยันวันไข่ตก
วิธีง่ายๆในการยีนยันวันไข่ตกที่แน่นอนของคุณคือ การใช้อุปกรณ์ทดสอบการตกไข่ ชัวร์เออรี่(Surearly) คุณสามารถยืนยัน ช่วงที่มีการเพิ่มขึ้นของ ฮอร์โมน LH ได้แม่นยำกว่า 99% เมื่อคุณใช้เทอร์โมมิเตอร์เพื่อวัดอุณหภูมิร่างกาย (Basal Body Temperature) บันทึกและดูแนวโน้มการตกไข่ แต่วิธีนี้จะสามารถบอกคุณได้เมื่อไข่ตกแล้วเท่านั้น ทำให้เวลาที่คู่ของคุณคุณต้องอยู่ด้วยกันเพื่อให้ตั้งครรภ์เหลือสั้นลง
อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณใช้อุปกรณ์ทดสอบการตกไข่ Surearly คุณจะสามารถรู้วันตกไข่ของคุณได้ล่วงหน้า 24~36ชั่วโมง โดยการตรวจหาฮอร์โมน LH เพื่อให้ทราบช่วง LH surge ดังนั้นทำให้คู่ของคุณมีเวลาในการอยู่ด้วยกันเพิ่มมากขึ้น ซึ่งจะส่งผลทำให้โอกาสตั้งครรภ์ของคุณเพิ่มมากขึ้นไปด้วย ซื้ออุปกรณ์ทดสอบการตกไข่ คลิ๊ก
2. วิธีอื่นที่ใช้เพื่อคอนเฟิร์มวันไข่ตก (แหล่งข้อมูล: Daejeon Mirae Women Hospital’s data)
– Natural Period Method: ถ้าคุณมีรอบประจำเดือนสม่ำเสมอ คุณจะสามารถรู้วันไข่ตกของคุณได้ โดยจะถือว่า วันที่ไข่ตกคือ 14 วันก่อนที่ประจำเดือนรอบหน้าจะมาถึง นั้นคือ ถ้าคุณไม่ตั้งครรภ์ หลังจากมีการตกไข่เกิดขึ้น คุณจะมีประจำเดือนอีกครั้งหลังจากมีการตกไข่เกิดขึ้น 14 วัน ไข่ที่ตกออกมาแล้วจะมีอายุ 24 ชั่วโมง และอสุจิจะมีอายุไม่เกิน 4 วัน ดังนั้น 7วันก่อน และ หลัง การตกไข่ เป็นช่วงเวลาที่คู่ของคุณมีโอกาสตั้งครรภ์สูงและควรอยู่ด้วยกัน
– Natural Period Method: ถ้าคุณมีรอบประจำเดือนสม่ำเสมอ คุณจะสามารถรู้วันไข่ตกของคุณได้ โดยจะถือว่า วันที่ไข่ตกคือ 14 วันก่อนที่ประจำเดือนรอบหน้าจะมาถึง นั้นคือ ถ้าคุณไม่ตั้งครรภ์ หลังจากมีการตกไข่เกิดขึ้น คุณจะมีประจำเดือนอีกครั้งหลังจากมีการตกไข่เกิดขึ้น 14 วัน ไข่ที่ตกออกมาแล้วจะมีอายุ 24 ชั่วโมง และอสุจิจะมีอายุไม่เกิน 4 วัน ดังนั้น 7วันก่อน และ หลัง การตกไข่ เป็นช่วงเวลาที่คู่ของคุณมีโอกาสตั้งครรภ์สูงและควรอยู่ด้วยกัน
– การวัดอุณหภูมิร่างกาย BBT (Basal Body Temperature): อุณหภูมิร่างกายของคุณจะต่ำในระหว่างรอบประจำเดือนและช่วงการตกไข่ แต่หลังจากการตกไข่ อุณหภูมิร่างกายของคุณจะสูงขึ้นคือในวันที่มีการตกไข่เกิดขึ้นจะมีการสวิงของอุณหภูมิจากต่ำไปสูง ถ้าคุณบันทึกอุณหภูมิร่างกายทุกวันจำนวนวันที่คุณมีโอกาสตั้งครรภ์สูงสุดคือ 7 วัน คือ ตั้งแต่ 5 วันก่อนไข่ตก และ 2 วันหลังจากไข่ตก
– ดูมูกไข่ตก : มูกไข่ตกจะช่วยให้คุณรู้วันตกไข่ของคุณ โดยการเปลี่ยนแปลงของลักษณะของเยื่อเมือก เมื่อมีการตกไข่เกิดขึ้นในรังไข่ จะมีเยื่อเมือกจำนวนหนึ่งถูกหลั่งออกจากปากข่องคลอด และบ่งบอกได้ว่าเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่คุณมีโอกาสตั้งครรภ์สูง คุณอาจคาดการวันที่จะมีการตกไข่โดย ดูลักษณะการเปลี่ยนแปลงของมูกไข่ตก โดยมูกจะเริ่มใส่ ลื่น และเริ่มเปลี่ยนเป็นใส่จนเหมือนไข่ขาว จากนั้นจะเหนียวและเริ่มแห้งไป ในวันที่มีการตกไข่ มูกไข่ตกจะเปลี่ยนจากใส ลื่น มาเป็น เหนียว และสามารถยืดได้มากกว่า 5 เซ็นติเมตร วิตามินเพิ่มมูกไข่ตก
– อาการปวดท้องน้อยตอนไข่ตก : อาการปวดท้องที่เกิดขึ้นในช่วงไข่ตก จะเป็นการปวดระดับกลางบริเวณปวดคือบริเวณท้องน้อย โดยจะรู้สึกเป็นพิเศษบริเวณท้องน้อยด้านขวา ในระหว่างการตกไข่ผู้หญิงบางคนอาจรู้สึกปวดในขณะที่ไข่ตกออกจากรังไข่ อาการปวดนี้จะเป็นสัญญาณบอกได้ว่ามีการตกไข่เกิดขึ้น และ วันนี้เป็นวันที่มีไข่ตก
การรับประทานอาหารในช่วงที่ตั้งครรภ์ #วิตามิน #มีลูกยาก #เตรียมท้อง
ในช่วงที่ตั้งครรภ์ ควรทานผักใบเขียว และผักที่มีสีเหลือง เนื่องจากผักเหล่านี้ประกอบด้วยโฟลิค และวิตามินบี และวิตามินอื่นๆ ที่ช่วยให้ทารกในครรภ์มีสุขภาพดี นอกจากนี้ ควรทานนม และผลิตภัณจากนม เช่น โยเกิร์ส ชีส และ อาหารอื่นๆ เช่น บล็อคโคลี่ ถั่ว เพื่อการเจริญเติบโตของทารก และทานเนื้อสัตว์ที่หลากหลาย เพื่อให้ได้โปรตีนและธาตุเหล็กที่เพียงพอหลีกเลี่ยงอาหารสุกๆดิบๆ และควรทานผลไม้ที่หลากหลาย เพื่อให้ได้รับวิตามินซีที่เพียงพอ เพื่อช่วยให้การทำงานของระบบภูมิคุ้มกัน
คุณไม่ควรดื่มแอลกอฮอล์ และสูบบุหรี่ และไม่ควรดื่มเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน เช่น ชา กาแฟ
สำหรับ โฟลิค ถ้าคุณเริ่มทานตั้งแต่ก่อนตั้งครรภ์ จะช่วยให้คุณมีปริมาณวิตามินเพียงพอเพื่อป้องกันภาวะ fetal neural tube defects ของทารกในครรภ์ ดังนั้นในผู้หญิงที่จะเตรียมตั้งครรภ์ควรเริ่มทานโฟลิควันละ . 300 microgram ต่อวัน ตั้งแต่วางแผนตั้งครรภ์ไปจนถึงตั้งครรภ์ สำหรับเหล็กนั้น ตัวอ่อนในครรภ์ไม่ได้ต้องการในปริมาณมากในการตั้งครรภ์ในช่วงแรก และ การได้รับเหล็กอาจมีอาการข้างเคียงได้ ดังนั้นเราจึงแนะนำว่า ควรเริ่มทานเหล็กหลังกจากตั้งครรภ์ได้ ระยะนึง เว้นเสียแต่ว่า คุณมีภาวะโลหิตจาง
